به گزارش روابط عمومی مرکز قلب تهران دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر عباسعلی کریمی رئیس مرکز قلب تهران، مصاحبه ای با خبرنگار روابط عمومی مرکز قلب تهران انجام داد که در زیر می توانید بخوانید.

در آستانه یک سالگی ریاست نوبت دوم شما و هم در آستانه روز پرستار در اوایل ماه بعد هستیم به صورت کلی خواستم یک ارزیابی و مروری داشته باشیم نسبت به تحولات یک ساله اخیر.

 به نام خداوند جان و خرد کز این برتر اندیشه برنگذرد.  من هم عرض سلام و تبریک به مناسبت نزدیک شدن به روز پرستار تولد حضرت زینب کبری سلام الله علیها خدمت همه همکاران خودم در مرکز قلب و کلیه پرستاران مخصوصاً در دانشگاه علوم پزشکی تهران و مرکز قلب تهران به همگی تبریک عرض می‌کنم و این را به فال نیک می‌گیریم که مثل سنت هر ساله ما مراسمی داریم و صحبت‌هایی داشتیم.
 امروز مصادف می‌شود تقریباً با یک سال از دوران جدید مسئولیت در بیمارستان، من بعد از اینکه از دانشگاه برگشتم شاید منطقی نبود و نباشد که بخواهم مسئولیت بیمارستان را قبول کنم، ولی به هر دلیل پیش آمد و دوستان خواستند و من هم با توجه به احساس مسئولیتی که نسبت به مرکزقلب و ۲۴ سال راه‌اندازی و خدمت در این جا و همکاران خیلی خوبی که در این سال‌ها داشتیم، قبول مسئولیت کردم خوشحال هستم امروز بعد از یک سال بتوانیم یک نگاهی به پشت سر بکنیم و ببینیم چه مسائلی داشتیم چه اتفاقاتی افتاده و چه مشکلاتی را پشت سر گذاشتیم.
من در دوره جدید وقتی وارد بیمارستان شدم به نظرم در وهله اول بزرگترین مشکل یا چالش بیمارستان مسائل پرسنلی و نیروی انسانی بود، البته من همیشه در این سال‌ها چه در دانشگاه چه در بیمارستان و چه در دوران مدیریتم در جاهای دیگر همیشه نیروی انسانی به نظرم اولویت اولم بوده است تصمیم گیری‌ها در کارها و در مدیریت اجرایی منتها در یک دوره‌هایی و در یک وهله‌هایی از دوره مدیریت به دلیل مسائلی که پیش می‌آید اولویت فوق اول می‌ شود، یعنی از اول هم فراتر می‌رود و اولیه ‌ترمی‌شود و به نظرم در مرکز قلب هم به دنبال مسائلی که کارکنان داشتند و اتفاقاتی که در این سال‌ها افتاده بود، می‌بایست رسیدگی می‌شد و یک نگاه عمیق‌تری به مشکلاتشان می شد، من از روز اول با همین نگاه و با همین تصور کار را شروع کردم از همکاران خودم خواستم که تلاش کنند در درجه اول ببینیم مشکلات چه چیزهایی هست اولویت بندی کنیم و یک یک روی هر کدامش برنامه‌ریزی کنیم و حل کنیم.
خوشبختانه امروز که در خدمت شما هستم به نظرم می‌آید که اکثریت مسائلی که در رابطه با نیروی انسانی با ارگان‌های خارج از بیمارستان داشتیم توانستیم به تفاهم‌هایی برسیم و حل کنیم، البته چالش هم زیاد داشتیم، و ما هم در دوره خاصی از شرایط کشورداریم به سر می‌بریم، با اتفاقاتی که در یک سال گذشته در کشور افتاده است واقعیت این است که امروز به نظرم مدیریت از سال‌های قبل خیلی مشکل‌ترشده است و علت آن هم مسائلی است که به کشور تحمیل شده است و آخرینش جنگ ۱۲ روزه است و مسائل سیاسی و مشکلات اقتصادی که در کشور در این یک سال مطرح است هیچ وقت در سال های گذشته ما دچارش نبودیم، افزایش قیمت ارز و تاثیرگذاری آن بر روی کارهای بیمارستان بی‌اثر نبوده است، در چالش‌های ما علیرغم همه این سختی‌ها خوشحالم که امروز با کمک حوزه اداری بیمارستان مدیریت مالی و مدیریت کارگزینی و با رفت و آمدهایی که با سازمان‌های بیرون دانشگاه شد، خوشبختانه قراردادهای پرسنل و مسائلی که در گذشته داشتند اکثریت آن حل شد، موارد اندکی هم اگرهست، بیمارستان حداکثر کمک و تلاش را دارد که ان شاءالله این‌ها حل بشود و پرسنل با خیال راحت کار خدمت رسانی را انجام دهند، ان شاءالله بزرگترین دغدغه‌های کارکنان و بزرگترین نگرانی کارکنان خدمت به بیمار باشد، همیشه من گفته‌ام رضایت بیماران و همراه‌های بیماران حاصل نمی‌شود، مگر اینکه در درجه اول رضایت کارکنان ما از سیستم حاصل شده باشد و من با توجه به این نگاهی که دارم در همه زمینه‌هایی که مربوط به پرسنل می‌شود تلاش کردم با حداکثر ظرفیتی که داشتم و از همکارانم کمک گرفتم تا اول رضایت پرسنل حاصل بشود و مطمئنم این حاصل رضایت پرسنل منجر به رضایت بیماران و همراهان می‌شود بنابراین این شعار ما بوده خوشبختانه در جهتش کار کردیم و خوشحال هستم که ما در مرکز قلب پرسنل بسیار خوبی داریم در تمام رده‌ها، من بدون اغراق می‌گویم این را و تجربه بالای ۴۰ سال در دانشگاه علوم پزشکی و مدیریت به من نشان می‌داده که ما امروز هم در قسمت پرستاری و هم دراداری و در قسمت خدمات و پشتیبانی بیمارستان نیروهایی داریم که به شدت به بیمارستان عشق می‌ورزند و مسئولیت پذیرهستند، احساس و تعصب دارند بر روی اسم مرکز قلب تهران و به نظر من، خدمت کردن به این پرسنل هم یکی از افتخارات خود من است.

• با توجه به اینکه در آستانه روز پرستار هستیم و قشر پرستاری در بیمارستان تقریباً یک مجموعه قالبی را از تعداد نیروهای ما تشکیل داده و کاری که مستقیم با بیمار است به دوش پرستاران می‌باشد شما به عنوان رئیس و هم بعنوان یک پدر معنوی مرکز هر پیام یا مطلبی را برای این لشکر بزرگ پرستاری دارید می شنویم.

ما در بیمارستان تقریباً حدود ۱۵۰۰ پرسنل داریم شاید با مجموعه پزشکان و همکاران پاراکلینیک در تمام رده‌ها حدود ۱۷۰۰ پرسنل داریم بالغ بر ۱۰۰۰ نفر نیروی دفتر پرستاری تحت عنوان پرستار، کمک بهیار، منشی و مسئولین مدیران دفتر پرستاری مجموعاً خدمت می‌کنند من همیشه در گذشته‌ها هم گفته‌ام اگر من تحت عنوان لشکر پرستاری اسم برده‌ام و مترون بیمارستان را همیشه سرلشکر این گروه پرستاری می‌دانسته‌ام و نگاهم نگاهی بوده که این‌ها عضو تیم درمان هستند و جدایی از پزشک هیچ وقت ندیدم، این‌ها را جدای از مجموعه بیمارستان ندیده‌ام و به نظرم می‌آید ما یک تیم درمانی هستیم که قدر این گروه را دانستن و حفظ جایگاه و شان پرستاری را دانستن، مستقیماً کمک می‌کند که بیمار ما از درمان سود بیشتری ببرد راحت‌تر درمان بشود و با رضایتمندی بیشتری از بیمارستان برود.
کار پزشکی و کار پرستاری و کلاً کار در بیمارستان یک کار شکننده است، یک کاری که استهلاک پرسنلیش بالاست، در همه رده‌ها چه از آن فردی که در درب ورودی بیمارستان حفاظت بیمارستان و ورود خروج را کنترل می‌کند تا آن شخصی که در پایین‌ترین طبقات بیمارستان بخش csr بخش‌های ناپیدای بیمارستان خدمت می‌کند و آن کسانی که مستقیم در کنار تخت بیمار مثل پرستار، کمک بهیار، پزشک و همکاران دیگر مستقیماً با بیمار سر و کار دارند، حالا به درجات مختلف، ولی شکنندگی این‌ها و آسیب پذیری شان و استهلاکشان خیلی بیشتر از ادارات و کارهای دیگر است.
بنابراین می‌بایست قدر این‌ها را بدانیم، من همیشه سعی کرده‌ام با رفتارم و با عملکردم نه با حرف زدنم واقعاً قدر پرسنل و قدر نیروی انسانی را در محیط بیمارستان بدانم و هر وقت هم کوتاهی کردیم ما یا نتوانستیم این جایگاه را ببینیم آسیبش مستقیم هم به نیروی انسانی وهم به بیمار وارد ‌شد.
 من فکر می‌کنم امروز خدمت در بیمارستان هر روزش موهبتی است هر روز خدمت در بیمارستان توسط همه کسانی که این شرایط برایشان فراهم می شود موهبتی است که همیشه برای آدم مهیا نیست بنابراین انسان باید قدرش را بداند، من شخصاً به این نتیجه رسیده‌ام.
 سال‌ها پیش این را فکر می‌کردم ولی امروز دیگر با پوست و گوشت و استخوانم لمس می‌کنم که هر روز حضور ما وخدمت ما واقعاً موهبتی است و باید قدراین موهبت را بدانیم، قدر دانستن این موهبت این است که سعی کنیم کار خوب انجام بدهیم.
من همیشه در طول تاریخ کاری ام در پزشکی، اعتقاد داشتم که کار خوب در محیط خوب انجام می‌شود، محیط خوب را چه کسی می‌سازد، آنهایی که کار خوب می‌کنند، این یک دایره‌ای چرخشی است.
 انسان‌هایی که سعی می‌کنند  کار خوب انجام دهند، می‌بایست محیطشان هم خوب باشد و این محیط روچه کسی می‌سازد: همین نیروی انسانی، همین انسان‌ها، همین کسانی که در بیمارستان خدمت می‌کنند. و من تکرارمی‌کنم هر روز موهبتی است قدر آن را بدانیم و امیدوارم با برگزاری روز پرستار که بزرگداشت ما در یک روز ظاهراً انجام می‌دهیم، ولی در طول سال این نگاه را داشته باشیم و قدر نیروها را بدانیم مخصوصاً قدرقشر پرستاررا.

• آقای دکتر ابتدای صحبتتان یک اشاره‌ای به بحث جنگ ۱۲ روزه داشتید هم اشاره به چالش‌هایی که مسائل اقتصادی در کشور است چالش بیمارستان را که چه چیزهایی پیش رو می‌بینید یا چه چیزی به صورت یک مشکل سر راه است.

بیمارستان ما بیمارستان تک تخصصی قلب است من در آن ۱۲ روز گذشته جنگ هم خدمت دوستان به شکل‌های مختلف عرض کردم و در جلسه هیئت رئیسه دانشگاه مطرح کردم ما در دورانی که این موارد پیش بیاید بیمارستان ما درگیر تعداد زیادی بیمار مجروح تروما و یا هر چیزی بشود ما به عنوان بیمارستان تک تخصصی وظیفه داریم که تمام ظرفیت تخصصی خودمان را در اختیار دانشگاه علوم پزشکی و مردم و شهروندان بگذاریم برای همین اعلام آمادگی کردیم آن موقع و الان هم این آمادگی را داریم که هر زمان اتفاقی بیفتد و نیاز باشد ما همه تخت‌های بیمارستان را اختصاص خواهیم داد به همه بیمارستان‌های دانشگاه علوم پزشکی خودمان که بیماران قلبی شان را ارجاع بدهند به اینجا و ما سرویس قلبی بوده باشیم و خدمت رسانی کنیم و آنها دستشان بازتر باشد برای پذیرش تروما و چیزهای دیگر خوشبختانه در آن ۱۲ روز هم همین اقدام را انجام دادیم با پرسنل عزیزی که در مرکز قلب کمک کردند و ماندند و شب‌های زیادی بدون توقع در بیمارستان حضور داشتند، البته ما هم امکانات ماندن برایشان فراهم کردیم و خوشبختانه مشکلی پیش نیامد، امیدوار هستیم که انشاالله دیگر موارد این چنینی پیش نیاید و اگر هم پیش بیاید ما این آمادگی را داریم هم خودمان، هم پرسنل هم پزشک‌هایمان که خدمت رسانی را در رشته خودمان انجام بدهیم به حداکثر ظرفیت و پذیرش مریض‌های قلبی از بیمارستان‌های مجاور و نزدیک و بیمارستان‌های دانشگاه بگیریم و آنها را دستشان را بازتر بگذاریم تا کمک بیشتری بکنند.
من فکر می‌کنم ما در فرهنگ گذشته‌مان در ادبیاتمان در فرهنگ کهن این سرزمین آنقدر نشانه و علائم داریم ملتی هستیم با این اندیشه، شما می‌دانید بزرگترین خصلت سعدی شیخ اجل در شیراز که در تک تک ابیاتش در تک تک گفته‌هایش و داستان‌هایش این است که سعدی را اگر بخواهیم معرفی کنیم واقعاً به عنوان یک گذشته از تاریخ فرهنگی خودمان یک انسانی است که دیگر خواه بوده و خودخواه نیست شاید مصداق‌های زیادی هم هست ولی من شعری که همه حفظ هستند می‌شود اینجا یادآوری کرد سعدی می‌گوید؛  بنی آدم  اعضای  یکدیگرند                   که در آفرینش ز یک گوهرند،  چوعضوی به درد آورد روزگار                 دگر عضوها  را  نماند  قرار، و در این بیت آخرش می‌گوید؛ تو کز محنت دیگران بی‌غمی             نشاید  که  نامت  نهند  آدمی

سعدی، کسی را که به دیگران خدمت نمی‌کند آدم نمی‌داند انسان نمی‌داند، این یعنی اوج دیگرخواهی، اوج کمک به دیگران و این سعدی ۸۰۰ سال پیش این ابیات را گفته و امروز چقدر مصداق دارد، در بیمارستان ما وقتی ما در جنگ ۱۲ روزه و یا در ۳۶۵ روز سال پرسنل ما پزشک‌های ما تمام نیروهای پشتیبانی بیمارستانمان خدمت می‌کنند مصداق بارز این شعر سعدی است

تو کز محنت دیگران بی‌غمی نشاید که نامت نهند آدمی

یعنی سعدی کسی را که خودخواه است، کسی که دیگران را دوست ندارد، کسی که به دیگران خدمت نمی‌کند، انسان نمیداند و چه موقعیتی بالاتر از اینکه ما در این مرکز شب و روز در خدمت مردم هستیم، چه پرسنل پرستاری، پرسنل پشتیبانی و چه پزشک‌هایمان و به نظر من همان جمله قبل این موهبتی است که خدا به ما داده، قدرش را باید بدانیم انسان دیگرخواه یعنی می‌توانیم بگوییم که خانواده مرکز قلب یک خانواده دیگرخواه بوده و به انسانیت در واقع معنی می بخشد و این است توقعی که از ما می‌رود.

• در حقیقت کارکنان مرکز شعر سعدی را جامع عمل می‌پوشانند من بی‌ارتباط ندیدم ایام ۳۱ شهریور سالگرد ۸ سال دفاع مقدس حالا الان دیگه تقسیم کردن جنگ اول و جنگ دوم شده ولی شما به عنوان یکی از پیشکسوتان جبهه و جنگ در همان سال‌های دفاع مقدس خاطراتی را دارید، دستی از نزدیک بر آتش جنگ داشتید، دوست دارم برای یادآوری آن ایام و هفته دفاع مقدس اگر مطلبی هست بفرمایید.

خیلی فاصله گرفتیم از آن سال‌ها ولی دوران دفاع مقدس و جنگ تحمیلی و حمله صدام به ایران که آن دوران جز قطعه‌های خاص و فراموش نشدنی تاریخ این کشور است، ما این شانس را داشتیم که تقریباً اواخر دوران انترنی ما توی جنگ به شکل‌های مختلف به عنوان تیم اضطراری شرکت کنیم تا سال ۶۷ که هیئت علمی بودیم و تحت عناوین مختلف معمولاً می‌رفتیم.
من ازعملیات فتح المبین تا این اواخر که والفجر ۱۰  کربلای ۸ و ۹ والفجر ۸ و عملیات‌های مختلف به عنوان تیم اضطراری با عده زیادی از همکاران که خوشبختانه بسیاریشون هم مثل آقای دکتر ظفرقندی، دکتر سالاری‌فر، دکتر میرشریف، دکتر قدسی، دکتر طهماسبی، دکتر محققی، دکتر سادات و دیگران که به عنوان تیم اضطراری در آن دوره می‌رفتیم و این فرصت را داشتیم که کمک رسانی کنیم و خاطرات خیلی شیرین و تلخی، شیرین به خاطر فضایی که در آن دوران بود، فضای ازخودگذشتگی و کمک، و تلخ به خاطر تخریبی که ایجاد می‌شد و امیدواریم هیچ وقت جنگ برای هیچ کشوری پیش نیاد، من خودم همیشه فکر می‌کنم که یکی از بهترین دستاوردهای بشر در طول تاریخ خانواده است و حفظ خانواده که زاییده فکر بشر در طول تاریخ بوده و بسیار ارزشمند و یکی بدترین اتفاقات تاریخ بشر هم جنگه که به هر حال هر دوی آنها هم توسط انسان‌ها به وجود می‌آید منتها، یک طرفش را انسان‌های خیرخواه و آن طرف، انسان‌هایی که زیاده طلبند که جنگ را تحمیل می‌کنند.

من آرزو می‌کنم که همیشه تشکیل خانواده و خانواده به عنوان سلول تشکیل اجتماع و هسته مرکزی سلامت جامعه ایجاد بشود و برپا باشد و همیشه از جنگ دور باشیم و نخواهیم که راجع به آن صحبت کنیم و برای کشوری پیش نیاید و امروز آن دستاورد خوب بشر،«خانواده» و این یکی دستاورد بد بشر«جنگ» است.

• بیمارستان ما واقعیتش اینکه هم از جهت کیفیت یک تابلوی خیلی خوبی ظرف ۲۴ سال از خودش نشان داده همینطور که شاهد بودیم از اقصی نقاط کشور جهت درمان به این مرکزمراجعه می‌کنند و از خارج از کشور هم بیمارداریم و وقتی می‌بینم از کشورهای مختلف اینجا را به عنوان یک مرکز درمانی برای خودشان انتخاب می‌کنند این یک پوئن بزرگیست، همینطور که اخیراً رئیس جمهور سابق آمدند، وزرایی آمدند شخصیت‌های لشکری و کشوری مردمی همه می‌آیند و این نشان از یک کیفیت مطلوب و سطح بالایی را در ارائه خدمات درمانی ارائه می‌دهد و نشان می‌دهد که ما دارای جایگاه ویژه‌ای هستیم برای حفظ این کمیت و کیفیتی که سال‌های سال است زحمت آن را کشیده‌اید برای حفظ این برند به خانواده بزرگ مرکز قلب چه توصیه ای دارید؟

من همیشه از روز اول عنوان خانواده مرکز قلب را به کار می‌بردم و امروز به خانواده مرکز قلب این را می‌گویم حاصل ۲۴ سال تلاش در دوران راه‌اندازی و بهره برداری اینجا حاصل زحماتی که این سرمایه عظیم انسانی مجموعاً کشیدند تا مرکز قلب تهران امروز به شهرت و جایگاهی و به یک اطمینانی برای خیلی‌ها تبدیل شده و همین که به قول شما خیلی از مسئولین کشور و مردم عادی از اقصی نقاط کشور و خیلی وقت‌ها از اطراف و اکناف ایران که از روی خط‌های مرزی از سیستان و بلوچستان و خوزستان تا آذربایجان و خراسان از کنار مرز با آدرس و به اسم مرکز قلب تهران می‌آیند،با یک دفترچه بیمه اینجا درمان می‌شوند و به سلامت می‌روند، در کنار این‌ها مسئولین درجه اول کشور هم در رده‌های مختلف همینطور که دیدید از رئیس جمهور بگیرید تا بقیه شخصیت‌ها، کنار همان مریض‌ها در یک بخش با یک مدل، پذیرایی انجام می‌شود در واقع این ایجاد اطمینانی که حاصل ۲۴ سال تلاش این پرسنل این سیستم پرستاری این سیستم پشتیبانی بیمارستان و در کنارش هم سیستم مدیریت بیمارستان است و این اطمینان حاصل شده و این مرکز، امروز تبدیل به برند مرکز قلب شده واقعیتش اینه که ما بایستی همه‌مون در همه رده‌ها تلاش کنیم تا این موقعیت را و این اعتمادی که ایجاد شده و این اطمینانی که برای همه ایجاد شده برای این بیمارستان حفظش کنیم و این نمی‌شود مگر اینکه هم از نظر علمی بیمارستان توسط همکارهای پزشک به روز باشد و کارهای به روز انجام بشود و مدیریت بیمارستان تلاش کند تا، زمینه‌های فعالیت‌های جدید را در بیمارستان حتماً ایجاد کند و در قسمت خدمات و پرستاری که خدمت رسانی مستقیم به بیمارانجام می شود آنها هم کمک کنند که این حفظ حرمت خانواده مرکز قلب را حفظ کنند در واقع حفظ حرمت خانواده مرکز قلب همان چیزیه که برند مرکز قلب را ایجاد کرده و آن خوشنامی که ایجاد کرده و این نیست مگر با رفتار مناسب توسط همکاران توسط سیستم پرستاری، پشتیبانی، خدمات و البته مدیریت بیمارستان هم می‌بایست تلاش کند که این محیط صمیمی دوستانه و گرم را با رفتار صحیح خودش در واقع کمک کند به حفظش به ادامه‌اش و اگر من بخواهم باز هم از شیخ دیگر شعر فارسی حافظ بزرگ یک بیتی بگویم واقعیتش این است که؛

آسایش دو گیتی تفسیر این دو حرف است       با دوستان مروت با دشمنان مدارا

اگر ما این ایدئولوژی حافظ را سرمنشا رفتارمان قرار بدهیم و خانواده مرکز قلب با اخلاق نیکویی که پیدا کرده و داشته در این ۲۴ سال، همچنان ادامه بدهد و هیئت علمی هم تلاش کنند که به روز باشند و کارهای جدید و نو خودش را انجام بدهد در کنار کارهای روتین و روزمره مطمئناً مرکز قلب به جاهای بالاتری خواهد رسید و انشاالله بعد از ما هر کسی بیاید این راه را ادامه می‌دهد و روزهای بهتر از این هم برای خانواده مرکز قلب انشاالله رقم خواهد خورد.

• آقای دکتر شما بیماران فراوانی را ویزیت کردید معاینه کردید و بالای ۸۰۰۰ مورد عمل جراحی داشتید دوست دارم یک توصیه‌ای به بیماران خودتان که آمدن عمل شدند بفرمایید.

ما که رشته‌مان معلوم است بیمارهایمان بیشتر گرفتار ناراحتی‌های عروق کرونر هستند توصیه‌های ما را معمولاً به خود بیماران می‌کنیم، ولی مرکز قلب تهران مسئولیت‌های غیر از درمان و درمان روزمره و کار آموزشی که در بیمارستان است یکی از جنبه‌هایش هم کارهای پژوهشی است و در قسمت پژوهش ما همیشه این توصیه‌ها را توسط همکارانم داشتیم که می‌بایست جواب سوال‌های قلب کشور یا در حوزه درمان در حوزه پیشگیری و در حوزه سلامت محور کردن زندگی مردم راه حل‌هایی بدهیم و تحقیقات داشته باشیم و به سوالاتی که در این زمینه هست در طول زمان بعنوان یک مرکز علمی بتوانیم پاسخ بدهیم.
خوشبختانه مرجع تحقیقات ما با حمایت دوستان پزشک و تلاشی که در آن قسمت می‌کنند در این ۲۴ سال توانسته‌اند بسیاری از اقداماتی که می‌شود در این زمینه چه در زمینه تحقیقات چه در زمینه جواب به سوالات کار کنند و این قسمت را به نظرم می‌آید شما با آقای دکتر صادقیان هم باید صحبت کنید و یکی از مسئولیت‌های بیمارستان در کنار آموزش به نیروهای تخصصی و درمان، کار پژوهشی است که خوشبختانه همیشه سرلوحه کارهای مدیریتی بیمارستان بوده و پژوهشکده قلب و عروق هم که در کنار بیمارستان تشکیل شده با کمک و همت مجموعه بیمارستان در همین رابطه است.
من امیدوارم آنجا هم بتوانید شما هم سوالات بیشتری بکنید هم جواب‌های بیشتری بشنوید آقای دکتر صادقیان هم در این زمینه سرمایه‌گذاری کردند و هم کار کردند ما هم کمک می‌کنیم که انشالله بتوانند موفق‌تر باشند.

و کلام آخر

کلام آخرعرض خسته نباشید و خدا قوت به خانواده بزرگ مرکز قلب تهران است، به همه سرمایه انسانی به همه نیروهای خدوم که در بیمارستان خدمت بکنند به کارگران عزیز، کمک بهیارها به منشی‌ها به پرستاران به پزشکان عزیز به نیروهایی که در قسمت اداری کار می‌کنند و به طور کلی در قسمت‌های مختلف بیمارستان من هیچ گاه اینها را جدا نمی‌کنم.
تمام آن بچه‌هایی که در زیرزمین بیمارستان تا در طبقات بالا و از جلوی درب ورودی بیمارستان در طول شبانه روز، در طول سال با مسئولیت پذیری و با عشق به بیمارستان، من دیده‌ام از نزدیک خدمت می‌کنند عرض سلام و خسته نباشید و خدا قوت به همه دارم و امیدوارم همه آنها سالم و در کنار خانواده‌هایشان با دل خوش ان شاءالله به کارشان ادامه بدهند.

• آقای دکتر ممنون که وقتتان را به ما دادید من خودم همیشه در هر برخورد و و هر نشستی از وجودشما بهره لازم را برده‌ام از سالهای احداث مرکز قلب تا حالا در حدود 28 سالی که توفیق همکاری با شما را داشته ام این احساس خوب را درک کردم، من لازمه اینجا تقدیر و تشکر دوستانی که مراجعه میکنند به شما ابلاغ کنم انصافاً این تحولی که در مرحله دوم و مخصوصاً تو بحث دریافتی پرسنل ایجاد شد این قابل تقدیر ویژه است مسلماً این از دیدگاه شما ایجاد شده نتیجه‌اش را الان ما داریم می‌بینیم این تقدیر واقعاً تقدیر دلی است که بچه‌ها دارند برای شما آرزوی سلامتی دارم.

زنده باشید خیلی ممنونم