دومین مراسم بزرگداشت روز ملی اهدای عضو در مرکز قلب تهران

به گزارش روابط عمومی مرکز قلب تهران: دومین مراسم بزرگداشت روز اهدای عضو، با حضور دکتر حسین قناعتی، رئیس دانشگاه، دکتر علی گنجعلی خان، مدیر تعالی بالینی و امور بیمارستان های دانشگاه، دکتر ساناز دهقانی، مسئول اداره پیوند عضو وزارت بهداشت،درمان و آموزش پزشکی، دکتر علی واشقانی فراهانی رئیس مرکز قلب تهران و دکتر حسین نوید معاون درمان مرکز قلب  و خانواده های اهداکنندگان عضو، روز شنبه سی ام اردیبهشت 1402 در بیمارستان مرکز قلب تهران برگزار شد.
دکتر قناعتی با قدردانی از خانواده هایی که با اعضای بدن عزیزانشان باعث ادامه زندگی دیگران شدند گفت: این یک امتحان الهی است. زندگی صحنه ای از آزمون ها است و قطار زندگی در حال حرکت است، ما توانایی سوار و پیاده شدن از آن را نداریم و آمدن و رفتن ما به اختیار خودمان نیست. هرکس نقش خود را درست اجرا کند برنده است و خوش به حال خانواده های اهدا کننده عضو که این توفیق نصیبشان شد. وی افزود: در ایران سالانه حدود هجده هزار نفر نیازمند پیوند اعضا هستند و با هر پیوند، جان یک انسان نجات می یابد. با توجه به نگاه اخلاقی و دینی ما که اگر یک نفر را نجات دهیم گویی تمام عالم را نجات داده ایم، باید به مسئله پیوند عضو توجه ویژه داشته باشیم و برای آن برنامه ریزی و افراد را تشویق کنیم. اگر فرهنگ سازی به درستی صورت گیرد، قطعا جان انسان های زیادی با پیوند عضو نجات می یابد. رئیس دانشگاه ادامه داد: از لحاظ اقتصادی هر یک انسانی که از دنیا می رود حدود پانصد هزار دلار زیان برای جامعه به وجود می آید بنابراین بسیار اهمیت دارد که جان بیماران نجات یابد. وی با بیان اینکه پیوند عضو یک کار ملی و پسندیده است افزود: همه چیز برپایه مادیات نیست. ما هدفمان این است که بهترین شرایط را برای همکاران فراهم کنیم تا همگی راضی باشند. ما در همه شرایط باید تکالیف اخلاقی خود را انجام دهیم. در زمان جنگ تحمیلی، اگر دوستان ما که شهید شدند، به میدان نرفته بودند، از کشورمان اثری باقی نمانده بود. آن ها شجاعانه جنگیدند و مظلومانه شهید شدند. ما باید به دنبال اصلاحات امور اداری و مالی باشیم و در نظر داشته باشیم که کار ما یک کار اخلاقی-انسانی است. وی ادامه داد: ما نباید اجازه دهیم شاخص امیدواری پایین بیاید. بدنه روشنفکری جامعه ما، موتور فکری و حرکتی جامعه است. موتوری است که باعث می شود تا افراد انگیزه پیدا کنند. مشکلات وجود دارند اما در کنار مشکلات موجود، کارهای بزرگی درحال انجام است. کشور ما در زمینه های مختلف، پیشرفت چشمگیری داشته است. آنانی که تزریق ناامیدی می کنند نمی دانند که اگر امید به آینده از مردم گرفته شود، افراد از کشور دور می شوند. مثلا خروج پزشکان و پرستاران صرفا به دلیل مسائل اقتصادی نیست بلکه ناشی از بار ناامیدی سنگینی است که ناجوانمردانه به کشور تحمیل می شود. مشکلات و نارسایی ها باید اصلاح شوند. هیچکس از کشورهای بیرون نمی تواند کشور ما را بسازد ما باید دست به دست هم دهیم تا کشورمان را آباد سازیم. باید همه تنگناها را امتحان الهی بدانیم و تلاش کنیم تا امتحان خود را به خوبی سپری کنیم تا پس از مرگ در برابر خداوند یکتا سربلند باشیم.
دکتر علی گنجعلی خان گفت: خانواده های اهداکنندگان عضو کار بزرگی انجام داده اند و این کار با هیچ چیزی قابل مقایسه نیست. رسالت ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران این است که با توجه به شرایط و تجهیزاتی که داریم بتوانیم کارهای بهداشتی و درمانی بزرگی انجام دهیم. یکی از این کارها، پیوند اعضا است. ما تمام پیوند های اعضا را در دانشگاه علوم پزشکی تهران داریم و لازم است آن را گسترش دهیم. تمام تلاش کارکنان این است که بتوانیم خدمت ها را به بهترین شکل ممکن ارائه کنیم و خدمات را گسترش و صف انتظار را کاهش دهیم.
دکتر ساناز دهقانی خاطرنشان کرد: روز سی و یکم اردیبهشت، روزی است که در آن فتوای تاریخی اهدای عضو از سوی حضرت امام (ره) داده شد و از آن روز تا زمانی که آن فتوا به قانون تبدیل شد حدود دوازده سال طول کشید و در سال 1381 آئین نامه اجرایی اهدای عضو، به همه دانشگاه ها ابلاغ شد. نکته جالب اینجاست که پزشکان در دانشگاه علوم پزشکی تهران بعد از فتوای تاریخی منتظر قانون نشدند و از اهداکنندگان زنده، عضو برداشتند و پیوند زدند. اولین پیوند قلب کشور در بیمارستان دکتر شریعتی و اولین پیوند ریه کشور نیز در دانشگاه علوم پزشکی تهران صورت گرفته است. در سال گذشته حدود سه هزار و پانصد مورد پیوند عضو در کشور داشتیم که این رقم، رقم بی سابقه ای از ابتدای تاریخ پیوند تا امروزه بوده است. 
وی افزود: روزانه بین هفت تا ده نفر به دلیل نرسیدن عضو پیوندی جان خود را از دست می دهند. به کمک ایثار خانواده های اهداکننده عضو، خانواده های زیادی به زندگی عادی برگشتند. شاخص PMP دانشگاه در سال گذشته به عدد چهارده و نیم رسید که آن عدد قابل توجهی است.